Wat betekent Pinksteren en Hemelvaart?

Wat betekent Hemelvaart?

Handelingen 1:8-9 Maar gij zult kracht ontvangen, wanneer de Heilige Geest over u komt, en gij zult mijn getuigen zijn te Jeruzalem en in geheel Judea en Samaria en tot het uiterste der aarde. En nadat Hij dit gesproken had, werd Hij opgenomen, terwijl zij het zagen, en een wolk onttrok Hem aan hun ogen.

Na de opstanding uit de doden door Jezus Christus, verscheen Hij gedurende 40 dagen aan vele gelovigen. Jezus Christus kon niet op aarde blijven want Hij had een taak in de Hemel:

Johannes 14:1-3 Uw hart worde niet ontroerd; gij gelooft in God, gelooft ook in Mij. In het huis mijns Vaders zijn vele woningen – anders zou Ik het u gezegd hebben – want Ik ga heen om u plaats te bereiden; en wanneer Ik heengegaan ben en u plaats bereid heb, kom Ik weder en zal u tot Mij nemen, opdat ook gij zijn moogt, waar Ik ben.

De taak van Jezus Christus in de Hemel is om de eeuwige woning van degene die in Hem gelooft, gereed te maken. Wanneer alle woningen van alle gelovigen gereed zijn, dan op bevel van Zijn Vader, zal de bazuin klinken en geschiedt de eerste Wederkomst van Christus om de gelovigen op te nemen in de Hemel.

Jezus Christus kon ook niet op de aarde blijven, want de Heilige Geest moest en moet inwoning maken in een ieder die Jezus Christus als zijn of haar Verlosser aanvaardt. Slechts door de Heilige Geest kan de zondige gelovige overtuigd worden van zonden en berouw, en bekend worden met de Wil van de Here Jezus Christus.

LET OP. De tijd na de opstanding van Jezus Christus en de tijd van de apostelen is een OVERGANGSFASE. In de tijd van het Oude Testament kon de Heilige Geest GEEN inwoning maken, omdat de mens een zondaar was en Jezus nog NIET voor de zonde van de mens was gestorven. Slechts een tijdelijke vervulling door de Geest, zoals bij koning Saul en David, de profeet Elia en Elisa was mogelijk, maar van een permanente inwoning van de Heilige Geest was geen sprake.
Volgens de Joden was de Heilige Geest ALLEEN bestemd voor het Joodse volk en niet voor de heidenen. Dat is een belangrijk feit en hierna zullen wij zien hoe God de apostelen moest overtuigen dat ook het evangelie bestemd was en is voor niet Joden, inclusief doop en inwoning van de Heilige Geest. Vandaar deze OVERGANGSFASE. Dingen die gebeuren in deze overgangsfase kunnen wij niet zonder meer overnemen en geldig verklaren voor onze huidige tijd.

Voor de opname van Jezus Christus, kregen de discipelen de opdracht om te wachten op de doop van de Heilige Geest.

Handelingen 1:5 U zult met de Heilige Geest gedoopt worden, niet vele dagen na deze.

Waarom een doop met de Heilige Geest, omdat de Oudtestamentische gelovige geen inwoning van de Heilige Geest kon ontvangen! Eerst moest Jezus sterven voor de zonde van de mens EN de dood overwinnen en opstaan uit de doden. Eerst moest de mens bevrijd worden van zijn/haar zondige natuur en gereinigd worden door het bloed van Jezus Christus. Deze eerste doop (=inwoning) van de Heilige Geest zou voor de eerste keer geschieden op Pinksteren.

Wat betekent Pinksteren?

Handelingen 2:1-4 En toen de Pinksterdag aanbrak, waren allen tezamen bijeen. En eensklaps kwam er uit de hemel een geluid als van een geweldige windvlaag en vulde het gehele huis, waar zij gezeten waren; en er vertoonden zich aan hen tongen als van vuur, die zich verdeelden, en het zette zich op ieder van hen; en zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen met andere tongen te spreken, zoals de Geest het hun gaf uit te spreken.

Pinksteren. Duur 1 minuut

Bij de doop van Jezus, daalde de Heilige Geest neer op Jezus in de vorm van een DUIF.
Bij de discipelen daalde de Heilige Geest neer in de vorm van VUUR.
LET GOED OP, deze doop vorm (doop in de Heilige Geest) gebeurt met een verschijnsel van VUUR.
Het is de allereerste manifestatie van de inwoning van de Heilige Geest in een zondaar. Deze doop herhaalt zich NIET bij de oproep van Petrus in Hand. 2:38 en bij degenen die de oproep aanvaarden en zich laten dopen (drieduizend) in Hand. 2:41. Dit is een belangrijk feit. Volgens mij bestaat heden ten dage GEEN doop meer in de Heilige Geest, OMDAT DIRECT bij de aanvaarding van Jezus Christus door de zondaar, de Heilige Geest onmiddellijk inwoning maakt in de gelovige en de gave van de Heilige Geest ontvangen.

Handelingen 2:38 En Petrus antwoordde hun: Bekeert u en een ieder van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van uw zonden, en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.

God, de Vader, toont hier op de eerste dag van Pinksteren, door middel dat vuur zich neerzet op de discipelen, dat Hij het werk van Jezus Christus heeft aanvaardt en Hij de Heilige Geest schenkt aan een ieder die gelooft in het Verlossingswerk van Zijn Zoon Jezus Christus.

Het werk van de Heilige Geest wordt onmiddellijk zichtbaar (bedenkt dit is een demonstratie in de overgangsfase). De profeten Mozes, Elia en Elisa toonden hun krachten (van God verkregen) door buitengewone wonderen. Hier wordt de kracht van de Heilige Geest getoond doordat "ongeletterde (ongeschoolde)" vissers spreken in een ANDERE taal. Niet in een taal van engelen, noch een goddelijke taal. NEEN, in een andere taal, verstaanbaar en begrijpelijk, voor wie uit dat (buiten)land komt. Zoals een ongeschoolde Braziliaan, ineens de Engelse taal beheerst en spreekt (zonder enige studie).

Handelingen 2:5-11 Nu waren er Joden te Jeruzalem woonachtig, vrome mannen uit alle volken onder de hemel; en toen dit geluid gekomen was, liep de menigte te hoop en verbaasde zich, want een ieder hoorde hen in zijn eigen taal spreken. En buiten zichzelf van verwondering zeiden zij: Zie, zijn niet al dezen, die daar spreken, Galileeërs? En hoe horen wij hen dan een ieder in onze eigen taal, waarin wij geboren zijn? Parten, Meden, Elamieten, inwoners van Mesopotamië, Judea en Kapadocië, Pontus en Asia, Frygië en Pamfylië, Egypte en de streken van Libië bij Cyrene, en hier verblijvende Romeinen, zowel Joden als Jodengenoten, Kretenzen en Arabieren, wij horen hen in onze eigen taal van de grote daden Gods spreken.

Tijdens Pinksteren waren er Joden in Jeruzalem aanwezig die gekomen waren uit Mesopotamië, Judea en Kapadocië, Pontus en Asia, Frygië en Pamfylië, Egypte, de streken van Libië bij Cyrene, Rome, en andere landen. Een ieder van hen, hoorden het evangelie in ZIJN EIGEN TAAL gesproken door de discipelen door de kracht van de Heilige Geest!

Dat is wel heel wat anders dan het spreken in tongen! Waarbij onbegrijpelijk taal wordt gesproken en uitleg is VEREIST!

Het spreken in tongen zien wij verder niet meer vermeld in de brieven van de apostelen. Slechts Paulus spreekt over het spreken in tongen in zijn brieven, daarop kom ik later op terug.

Het evangelie uitgebreid naar de heidenen

In Handelingen 10 wordt het evangelie uitgebreid naar de heidenen. Cornelis, een hoofdman van Italiaanse afkomst, is een godvruchtig man, die God vereert met zijn gehele huis, die aalmoezen geeft (naar de armen omziet), goed bekend staat bij de Joden en tot God (de God van de Joden) bad. Ondanks al deze goede werken, ondanks dat hij een goed mens was, was dat NIET voldoende voor zijn behoud en om in de hemel te komen. Hij was een zondaar die verlossing door het bloed van Jezus Christus nodig had.
Petrus kreeg een gezicht en het bevel van God om voor de Jood onreine dieren te eten. Tot driemaal toe.
Cornelis heeft mannen gezonden, in opdracht van God, om Petrus te halen. EN hij heeft zijn gehele familie en vrienden uitgenodigd om te luisteren naar waar Petrus te vertellen heeft. Hij is niet egoïstisch, hij laat anderen delen in het goede nieuws.
In vers 24 komt Petrus tot de conclusie dat het goede nieuws OOK bestemd is voor de heidenen.

Handelingen 10:43-48 Van Hem getuigen alle profeten, dat een ieder, die in Hem gelooft, vergeving van zonden ontvangt door zijn naam. Terwijl Petrus deze woorden nog sprak, viel de heilige Geest op allen, die het woord hoorden. En al de gelovigen uit de besnijdenis, die met Petrus waren meegekomen, stonden verbaasd, dat de gave van de heilige Geest ook over de heidenen was uitgestort, want zij hoorden hen spreken in tongen en God grootmaken. Toen merkte Petrus op: Zou iemand het water kunnen weren, om dezen te dopen, die evenals wij de heilige Geest hebben ontvangen? En hij beval hen te dopen in de naam van Jezus Christus.

In vers 43 is de voorwaarde gegeven: geloven in Jezus Christus om vergeving van zonden te ontvangen. Cornelis en zijn aanwezigen nemen dit aan en het gevolg is duidelijk in de verzen 44-46. Op het moment van de aanname en geloof in Jezus Christus, neemt de Heilige Geest inwoning in de gelovige. Daar dit de tweede keer (eerste keer is de Kamerling uit Morenland, echter zonder duidelijk teken van de inwoning door de Heilige Geest) is dat heidenen tot het volk van Jezus Christus behoren, moet het duidelijk gemaakt worden aan Petrus. Aan Petrus omdat hij degene is waarop de rots gebouwd zal worden (Mat. 16:19). Het is Petrus die verbaasd is (vers 45) dat ook de gave van de Heilige Geest aan heidenen werd gegeven. Vers 46 Petrus en zijn metgezellen hoorden hen spreken in tongen. Dit spreken in tongen is BEGRIJPBAAR voor hen, want zij hoorden de in tongen sprekende personen God grootmaken! Geen onbegrijpelijk taal uitsprekende, NEE, zij hoorden hen God groot maken. Dat is heel wat anders dan gelovigen/voorgangers/oudsten die heden in tongen spreken en niemand begrijpt wat zij zeggen.
Verzen 47 en 48 zijn duidelijk. Cornelis en zijn metgezellen zijn tot geloof in Jezus Christus gekomen, de Heilige Geest heeft inwoning gemaakt. Dus het logische gevolg is dat er gedoopt dient te worden met water.
Aantekening: Het is dus NIET zo, dat de Heilige Geest pas inwoning maakt na de doop met water! Eerst is het tot geloof komen, onmiddellijk gevolgd door de inwoning van de Heilige Geest, zoals uit de verzen 43 en 44 blijkt, daarna de doop met water.

Spreken in tongen

In tegenstelling tot de brieven van de overige apostelen, is het alleen Paulus die over het spreken in tongen schrijft en wel uitgebreid in 1 Corinthiërs 14. Hier is Paulus duidelijk.

Vers 2 Want wie in een tong spreekt, spreekt niet tot mensen, maar tot God, want niemand verstaat het.

Het spreken in tongen is dus in eerste instantie een spreken tot God en doet men dus NIET in het openbaar. Het spreken in tongen, zonder uitleg, is als het geluid van een fluit of citer zonder verschil in tonen.
Ho, ho, maar vers 5 en vers 18? Dat Paulus in vele tongen spreekt, is niet verwonderlijk. Paulus werd tot de Heilige Geest vervuld tot het spreken in vele vreemde talen (alle buitenlandse landen die hij bezocht, het evangelie verkondigde op het eiland na schipbreuk in de taal van die eilandbewoners). Maar ok, hier verwijst hij waarschijnlijk naar het spreken in het loven van God in een door de mens onbegrijpelijk taal.
Maar vers 19 is duidelijk, HIJ SPREEKT LIEVER NIET IN TONGEN BINNEN DE GEMEENTE (kerk). Waarom? Omdat het nutteloos is, het sticht niet en onderwijst niet. Het heeft geen nut voor de gemeenteleden. Verzen 27-28 is duidelijk. UITLEG IS VEREIST, anders moet men zwijgen. En is er een profetie, dan is deze belangrijker, dan het spreken in tongen. Bedenk dat het spreken in tongen de laagste gave is van de Heilige Geest.

Onderzoek de bron van het spreken in tongen

Het spreken in tongen mag geen uitdrukking zijn van een geestesgave. Ik heb het gevoel dat sommige gelovige/voorgangers/oudsten in het openbaar in tongen spreken, om hun geestesgave te tonen aan anderen. Hier is vaak sprake van slechts een spreken in tongen, zonder dat iemand weet wat de persoon zegt, zonder dat iemand in staat is om uitleg van het gesproken te geven. Daarom kan het gevaarlijk zijn om te spreken in tongen, getuigen het volgende.

Bron: Internet Bijbelschool. Een voorbeeld van een zuster in een kerk. Zij raakte occult gebonden nadat een "gebedsvrouw" over haar in tongen had gebeden. Dat gebeurde in een bijeenkomst van de interkerkelijke charismatische "Woman Aglow" vrouwenbeweging. De zuster werd in die samenkomst misleid door een profetie die de gebedsvrouw in haar lezing uitsprak. De gebedsvrouw zei: "De Heer zegt me dat er hier iemand is die door moei­lijke tijden heengaat, maar de Heer zegt: Ik ben met je." Dat is natuurlijk een schot voor open doel, want in elke samenkomst zijn er wel enkele aanwezigen die het moeilijk hebben. Maar de zuster uit onze gemeente had het op dat moment moeilijk en ze dacht dat die "profetie" voor haar was bestemd. Na afloop zocht ze de spreekster op. Ze vertelde over de profetie en dat die voor haar was bedoeld. Ook vertelde ze iets van haar strijd. Daarop stelde de "gebeds­vrouw" voor om met haar te bidden. Daar ging ze mee akkoord. Terwijl de gebedsvrouw bad legde ze haar hand op de schouder van de zuster (handoplegging!!) en na enige tijd schakelde ze in het gebed over op tongentaal (zonder een vertaling te geven). Diezelfde nacht deden zich in het huis van deze zuster allerlei occulte verschijnselen voor (geluiden, geestverschijningen, ze werd zelfs fysiek lastiggevallen door de geestverschijningen) er viel geregeld een verschrikkelijk angst op haar. Ze heeft hulp gezocht bij de leiding van onze gemeente. Na een voorbereiding in gebed hebben enkele broeders haar bezocht. Ze heeft tegenover de Here beleden dat ze zich de handen op had laten leggen en over zich in tongen had laten bidden. De broeders hebben daarna in de naam van Jezus de machten bevolen om haar niet meer lastig te vallen. De occulte verschijnselen verdwenen vanaf dat moment. Wat deze gebedsvrouw al tongensprekend overdroeg was niet een zegen van de Heilige Geest, maar een binding van demonen.
Een asielzoeker uit Afrika vertelde een tijd terug over een van onze toenmalige oudsten. Hij was één van de aanwezigen in een grote pinkstergemeente in Rotterdam. Deze oudste sprak in tongen verschrikkelijk lastertaal in een hem bekende Afrikaanse taal. Terwijl de aanwezige christenen en de persoon die in tongen sprak dachten dat de Heilige Geest aan het woord was. Einde bron.