Ezra - Bijbelstudie van versen

De bewering dat de Heer de geest van Kores heeft gewekt, herinnert ons tegelijkertijd aan twee beroemde passages (Jes 44:28 en 45:1-4,13), waar hij wordt genoemd en zelfs wordt aangeduid als de "gezalfde des Heren". Daar werd voorspeld dat hij de gevangenen zou bevrijden en dat hij een tempel in Jeruzalem zou bouwen. Flavius Josephus suggereert dat Cyrus via deze passage uit Jesaja de goddelijke wil bekend werd gemaakt, die enkele loyale joden onder zijn aandacht brachten. Of dit nu is gebeurd of niet, we hebben hier een opmerkelijke voorspelling die een duidelijke vervulling is; en bovendien worden we eraan herinnerd dat God een aandeel heeft in alle gebeurtenissen in de menselijke geschiedenis. Hij is het die mensen tot goede daden en goede gedachten drijft, en er kan niets gebeuren zonder zijn toegestane voorzienigheid. Met deze passage kunnen we vers 5 vergelijken, waar we in een vergelijkbare taal lezen, dat degenen "wiens geest God ontwaakte" de terugkeer vergezelden.

In een bericht over de "ontwaakte geest" op basis van deze passage, kunnen we stellen dat: hoewel we niet weten welke methode of welke middelen Kores' geest ontwaakte, het duidelijk is dat:

1. De Heer nam het initiatief.
2. Of Kores God persoonlijk kende of niet, of de implicaties van zijn eigen daden en woorden begreep, de Heer werkte in zijn hart en geest om hem vrijgevig en oprecht te maken in zijn antwoord.
3. De resultaten van Kores' proclamatie en daaropvolgende daden hadden het specifieke doel om Gods plan met betrekking tot de terugkeer van zijn volk naar Jeruzalem te realiseren, en bijgevolg het herstel van de tempel.

Dit vertaalt zich naar het leven en de bediening van een christen en suggereert dat:

1. God neemt altijd het initiatief in het verlossingsproces.
2. Hij heeft de middelen om zijn wil duidelijk aan ons bekend te maken.
3. Ons antwoord moet oprecht zijn en met heel ons hart (in feite is God blij dat dit gebeurt).
4. Onze woorden en daden, of we ons nu volledig bewust zijn van de betekenis ervan of niet, zullen in specifieke harmonie zijn met de doeleinden van God en zullen de juiste resultaten opleveren, in verhouding tot de omvang van onze toewijding.

God beweegt zich in ons voordeel als we ons op Hem concentreren in plaats van op onze angsten. Het gevoel van angst of angstige gedachten zijn gewoon onze vijand, Satan, die ons probeert af te leiden van God en Zijn wil voor ons leven. We doen er goed aan het voorbeeld van de Israëlieten in Ezra 3:3 te volgen en ons op God te concentreren, Hem met heel ons hart te aanbidden. De Israëlieten aanbaden door middel van brandoffers, wat een vereiste was in het oude verbond. Onder het nieuwe verbond aanbidden we Hem door alles wat we hebben en alles wat we zijn voor zijn gebruik en glorie op te offeren. Hij wil geen dode dieren meer offeren; nu wil Hij dat we tot Hem komen als "levende offers", heilig, aangenaam en toegewijd aan Hem (zie Romeinen 12:1).

Toen de landbewoners werden afgewezen, zoals ze natuurlijk moeten hebben verondersteld dat ze zouden zijn, begonnen ze onmiddellijk de Joden op alle mogelijke manieren te hinderen. ZE HUURDE TEGEN HUN ADVISEURS en gaven de koning van Perzië blijkbaar een misleidende indruk over de Joden. In ieder geval werden de bouwwerkzaamheden onderbroken en pas 15 jaar later, tijdens het bewind van Darius, hervat.

Veel theologen denken dat de onderbreking van de wederopbouw van de tempel een eenvoudig voorbeeld is van het gebrek aan geloof bij degenen die de leiding hadden over het werk. Ze hadden Cyrus' autorisatie, Gods gezag en zegen aan het begin van de onderneming. Zij hadden, net als Nehemia, ondanks tegenstand standvastig moeten blijven in hun werk, en God zou het zeker mogelijk hebben gemaakt om het werk te voltooien, zoals ze hadden gepland. "Zo'n frustratie" bleek opnieuw effectief te zijn tegen degenen die bij het werk van God betrokken zijn, en bracht hen ertoe de gemakkelijke weg te kiezen. Gebaseerd op Haggaï 1:4, lijkt het erop dat de Joden tijdens deze periode van stagnatie hun eigen huizen gingen bouwen en decoreren. Er zijn mensen die op dezelfde manier reageren als de joden. God heeft al gezegend, God heeft deuren geopend, autorisatie verleend en jullie waren allemaal gelukkig ... maar plotseling met de eerste tegenstand gaf je het op! Je hebt niet gevochten ... je hebt geen gebruik gemaakt van de autoriteit die God je gaf! Het is al vrijgegeven! God heeft je al gegeven! Je moet nog steeds ophouden met vrezen en je deel doen, anders zullen de Joden daar lang wachten ...

Het is jouw beslissing...

In vers 22 wordt een scherp onderscheid gemaakt tussen degenen die de Heer zoeken en degenen die hem verlaten, en evenzo tussen de weldadigheid (goede hand) van God, Zijn kracht en Zijn toorn. Bij het observeren van deze contrasten van "menselijk karakter" en "van goddelijke behandeling", komen we tot twee conclusies:

1. Hoe plechtig is het lot van de mens in zijn eigen handen, of, beter gezegd, in zijn eigen keuzes!
2. In deze wereld kan (alleen) het karakter worden gewijzigd.
   Hosea 14:1-4
   Keer terug, o Israël, tot de Here, uw God. Door uw ongerechtigheid bent gij gestruikeld!
   Bereid je voor op wat je gaat zeggen en bekeer naar de Heer. Vraag hem: vergeef al mijn zonden en ontvang mij uit genade, zodat ik de vrucht van mijn lippen kan aanbieden.
   Ik zal hun ontrouw genezen en van hen houden met heel Mijn hart, want Mijn toorn heeft zich van hen afgewend.